Συνεχίζοντας την αναφορά μας στις κρίσεις πανικού, ας δούμε ποια είναι η διαφορά που δηλώνει ότι πολλά από τα συμπτώματα που είδαμε στο πρώτο μέρος όντως επιβεβαιώνει ότι πρόκειται για κρίση πανικού και όχι για μια κατάσταση κινδύνου που αντιμετωπίζει ένα άτομο.
Η σημαντική διαφορά είναι ότι στην κρίση πανικού τα συμπτώματα εμφανίζονται ξαφνικά και χωρίς φαινομενικά τη συγκεκριμένη στιγμή να συντρέχει κανένας λόγος.
Μεγάλο ποσοστό ατόμων παθαίνουν κρίσεις πανικού σε καταστάσεις ηρεμίας και ιδιαίτερα στον ύπνο τους, αλλά και όταν οδηγούν.
Η ξαφνική εμφάνιση των παραπάνω συμπτωμάτων ή μέρους αυτών προκαλεί στο άτομο ένα φόβο που κυριαρχεί και είναι πέρα από κάθε λογικό όριο της ρεαλιστικής πραγματικότητας. Παρ’όλο που τις περισσότερες φορές διαρκεί λίγα λεπτά, το άτομο από το σόκ ακινητοποιείται και έχει την αίσθηση ότι διαρκεί πολύ περισσότερο, τρομοκρατείται γιατί δεν έχει τον έλεγχο και αρχίζει να φοβάται ότι θα πάθει κάτι σοβαρό και θα πεθάνει.
Από τη στιγμή που ένα άτομο βιώνει επαναλαμβανόμενες κρίσεις πανικού τότε μιλάμε για διαταραχή πανικού που συνοδεύεται από φοβίες και υπερβολικό άγχος και πολλές φορές συνυπάρχει με άλλες ψυχικές διαταραχές(π.χ. κατάθλιψη). Ο φόβος που διακατέχει το άτομο τις περισσότερες φορές αφορά την αγωνία για μια ενδεχόμενη νέα κρίση πανικού παρά για το ίδιο γεγονός αυτό καθαυτό. Γι’αυτό πολλές φορές αποκτούν και άλλου είδους φοβίες (π.χ. αν ένα άτομο βιώσει κρίση πανικού σε ένα μέρος με πολύ κόσμο, το πιθανότερο στο μέλλον να αποφεύγει τέτοια μέρη και στο τέλος μπορεί να αποκτήσει αγοραφοβία).
Η αντιμετώπιση και θεραπεία της διαταραχής πανικού μπορεί να είναι συνδυαστική. Το πρώτο βήμα είναι το άτομο ν’απευθυνθεί σε ψυχολόγο ή σε ψυχίατρο προκειμένου να διερευνηθεί αν όντως πρόκειται για κρίσεις πανικού. Σε περιπτώσεις που πλέον μιλάμε για διαταραχή πανικού, που σημαίνει ότι συχνά παθαίνει κρίσεις πανικού και επηρεάζεται η καθημερινότητά του αλλά και η σωματική και ψυχική του υγεία, πρέπει να ακολουθήσει ένα συνδυασμό λήψης φαρμακευτικής αγωγής και ψυχοθεραπείας προκειμένου να ανακαλύψει αλλά και να διαχειριστεί τις καταστάσεις εκείνες που το προκαλούν. Επίσης η επιδίωξη ενός πιο υγιεινού τρόπου ζωής που περιλαμβάνει ένα πρόγραμμα μιας πιο υγιεινής διατροφής, άσκησης, διεύρυνσης των κοινωνικών επαφών του αλλά και ασκήσεις ή διεξόδους για μείωση του άγχους, μπορούν να συμβάλουν αποτελεσματικά.
Ακολουθώντας όλα τα παραπάνω το άτομο βελτιώνει την ποιότητα της ζωής του και αποτρέπει στο να επιδεινωθεί μια κατάσταση.
ΕΛΕΝΗ ΓΙΑΛΑΜΑ
ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ
Comments are closed.