Ζώντας τα τελευταία χρόνια σε μια κοινωνία όπου τα προβλήματά μας καθημερινά αυξάνονται και γίνονται πιο περίπλοκα, είναι φυσικό αυτό να επηρεάζει τόσο τη σωματική όσο και την ψυχική μας υγεία.
Πολλές φορές η μη σωστή διαχείριση του άγχους που μας δημιουργεί ο σύγχρονος τρόπος ζωής μπορεί να οδηγήσει σε ψυχοσωματικά συμπτώματα που μπορεί να αποτελέσουν οιωνό για σοβαρές ψυχικές και σωματικές ασθένειες.
Όλο και πιο συχνά έρχονται στο γραφείο μας άτομα που δεν έχουν μόνο ως στόχο την αυτοβελτίωσή τους, αλλά και με σοβαρά θέματα ψυχικής υγείας που πολλές φορές ξεπερνούν την αρμοδιότητα ενός ψυχολόγου.
Σ’ αυτές τις περιπτώσεις χρειάζεται συχνά να παραπέμψουμε το άτομο σε ψυχίατρο προκειμένου να γίνει αξιολόγηση και διάγνωση της ψυχικής του κατάστασης.
Αυτό συμβαίνει όταν το άτομο βρίσκεται σε μια συναισθηματική κατάσταση που δεν του επιτρέπει να είναι λειτουργικό στην καθημερινότητά του(π.χ. όταν βιώνει κατάθλιψη), αλλά ούτε και το καθιστά ικανό να συμμετέχει σε μια διαδικασία συμβουλευτικής ή ψυχοθεραπείας. Επίσης, σε περιπτώσεις που διαπιστώνουμε ότι υπάρχουν σημάδια μιας επερχόμενης ή ήδη εγκατεστημένης ψυχικής νόσου που δεν δύναται να αντιμετωπιστεί μόνο συμβουλευτικά ή ψυχοθεραπευτικά.
Διαπιστώνουμε πως πολλά άτομα απ’ αυτά που μας επισκέπτονται, προκαταβολικά είναι αρνητικά όταν τους προτείνουμε μια επίσκεψη σε ψυχίατρο. Παρόλο που βρισκόμαστε σε μιας εποχή εξέλιξης και ανάπτυξης σε όλα τα επίπεδα, η κοινωνία μας δεν έχει αποβάλλει δυστυχώς κάποια ταμπού που αφορούν συγκεκριμένους τομείς.
Ας επισημάνουμε λοιπόν κάποια βασικά σημεία που πρέπει να γνωρίζουμε:
1) Η επίσκεψη στον ψυχίατρο δεν σημαίνει πως είμαστε «τρελοί», ούτε ότι θα μας δοθούν φάρμακα που θα μας καταστήσουν «φυτά», όπως θεωρούν οι περισσότεροι άνθρωποι.
2) Η επίσκεψη στον ψυχίατρο θα βοηθήσει στη διάγνωση της ψυχικής κατάστασης του ατόμου και στην πρόληψη ή τη θεραπεία μιας ψυχικής νόσου (αν υφίσταται).
3) Δεν συνοδεύεται πάντα από συνταγογράφηση και λήψη φαρμακευτικής αγωγής, αλλά όπου αυτό συμβαίνει, κρίνεται απαραίτητο προκειμένου το άτομο να διατηρήσει την ψυχική του υγεία και να επανέλθει σε μια φυσιολογική καθημερινότητα. Εννοείται πως όλα αυτά συμβαίνουν με τη συναίνεση του ατόμου και αφού προηγουμένως έχει δημιουργηθεί ένα κλίμα εμπιστοσύνης μεταξύ του γιατρού και του θεράποντα ατόμου.
Βέβαια, υπάρχουν περιπτώσεις σοβαρών ψυχικών νόσων που επιβάλλεται η λήψη φαρμάκων καθώς και η μακροχρόνια παρακολούθηση από ψυχίατρο.
4)Η επίσκεψη στον ψυχίατρο δε σημαίνει επουδενί τη διακοπή των συνεδριών με τον ψυχολόγο. Αντιθέτως θεωρείται επιβεβλημένη η συνέχιση αυτών, ώστε να βοηθηθεί το άτομο ν’ αντιληφθεί ποιοι είναι οι παράγοντες που το οδήγησαν σε μια συναισθηματική κατάσταση μη διαχειρίσιμη. Επιπλέον, υπάρχει ανοικτή συνεργασία των δύο αυτών ειδικών, προκειμένου να υπάρξει όσο το δυνατό πιο ολοκληρωμένη και υπεύθυνη αντιμετώπιση του ατόμου με στόχο την προαγωγή της ψυχικής του υγείας.
5) Η σωματική μας υγεία δεν είναι πιο σημαντική από την ψυχική. Μια μακροχρόνια «κακή» ψυχική κατάσταση μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε σοβαρές ψυχικές και σωματικές ασθένειες. Όπως λοιπόν εμπιστευόμαστε τους γιατρούς όλων των άλλων ειδικοτήτων, ας εμπιστευθούμε και τους γιατρούς της «ψυχής».
Συνοψίζοντας λοιπόν θα λέγαμε, ότι καλό θα είναι να αποβάλλουμε το φόβο και ας αναζητήσουμε τη βοήθεια που προσφέρουν οι ειδικοί που μόνο στόχο έχει να μας κάνει να αισθανθούμε καλύτερα.
Ελένη Γιαλαμά
Ψυχολόγος
Comments are closed.