Συνεχίζοντας την αναφορά μας στην κατάθλιψη ας δούμε ποιες είναι οι αιτίες που μπορεί να οδηγήσουν ένα άτομο στην κατάθλιψη, καθώς επίσης και τους τρόπους αντιμετώπισής της.

Ας σημειωθεί πως οι αιτίες αυτές μπορεί να λειτουργούν μεμονωμένα ή και συνδυαστικά και μπορεί να προέρχονται από:

  • βιοχημικούς παράγοντες (διαταραχή δηλαδή στη λειτουργία του εγκεφάλου)
  • γενετικούς παράγοντες (κληρονομική προδιάθεση- ένα ή περισσότερα άτομα στο ευρύτερο οικογενειακό περιβάλλον πάσχει από κατάθλιψη ή άλλο ψυχικό νόσημα)
  • ψυχοκοινωνικούς παράγοντες (σημαντικά επώδυνα και αγχωτικά γεγονότα στη ζωή ενός ατόμου π.χ. κακοποίηση, διαζύγιο, οικονομικές δυσκολίες, απώλεια εργασίας, απώλεια αγαπημένου προσώπου)
  • σοβαρές σωματικές ασθένειες (π.χ. κακοήθεια, εγκεφαλικό, άνοια, αυτοάνοσα νοσήματα)
  • έλλειψη κοινωνικής υποστήριξης, μοναξιά, διαταραχή προσωπικών σχέσεων
  • κατάχρηση εξαρτησιογόνων ουσιών (π.χ. αλκοόλ, ναρκωτικές ουσίες) ή φαρμάκων
  • φύλο και ηλικία (π.χ. οι γυναίκες έχουν διπλάσια πιθανότητα από τους άνδρες να πάθουν κατάθλιψη, καθώς επίσης και τα άτομα της τρίτης ηλικίας που είναι πιο ανήμπορα και πιο απομονωμένα κοινωνικά)
  • άγχος, αβεβαιότητα, προσδοκίες σύγχρονου τρόπου ζωής

 

Η κατάθλιψη αποτελεί μια θεραπεύσιμη ψυχική διαταραχή κατά 70-80% αρκεί να γίνει έγκαιρη αναγνώριση των συμπτωμάτων, αποδοχή αυτών και αναζήτηση βοήθειας από κάποιον ειδικό.

Η πιο αποτελεσματική θεραπεία είναι η παρακολούθηση από ειδικό ψυχίατρο με ταυτόχρονη λήψη φαρμακευτικής αντικαταθλιπτικής αγωγής σε συνδυασμό με την ένταξη του ατόμου σε ψυχοθεραπευτική διαδικασία με ειδικό ψυχολόγο.

Η λήψη αντικαταθλιπτικών-αγχολυτικών φαρμάκων έχουν ως σκοπό να «λειάνουν» το συναίσθημα της θλίψης και  να γίνει πιο διαχειρίσιμο το άγχος του ατόμου ώστε να αποκτήσει μια  φυσιολογική καθημερινότητα.

Η ψυχοθεραπεία έχει ως στόχο την αναζήτηση των αιτίων που οδήγησαν το άτομο στην κατάθλιψη, την αποδοχή τους και την επίλυσή τους σε βάθος χρόνου.

Τα δύο παραπάνω σε συνδυασμό με την προσπάθεια του ατόμου για μια όσο το δυνατό υγιεινή ζωή που θα περιλαμβάνει ένα σταθερό πρόγραμμα ύπνου, σωστή διατροφή, συχνή άσκηση, επαφή με τη φύση, επιδίωξη κοινωνικών επαφών, απόκτηση δραστηριοτήτων και αποφυγή εξαρτήσεων, μπορεί να οδηγήσει  στη θεραπεία της κατάθλιψης και στην επάνοδο του ατόμου σε μια φυσιολογική καθημερινότητα που θα μπορεί να χαίρεται τις μικρές στιγμές της ζωής του.

 

ΕΛΕΝΗ ΓΙΑΛΑΜΑ

ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ

Author

Comments are closed.